W ramach patronatu Wydziału Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego nad X Liceum Ogólnokształcącym chętni uczniowie w dniu 18.05.2024 roku wzięli udział w konwersatorium prowadzonym przez dr hab. Aleksandrę Walczyńską, którego temat brzmiał następująco: „Czego potrzebuje naukowiec, żeby był naukowcem?”. Miał on miejsce w Instytucie Zoologii i Badań Biomedycznych. Mieliśmy możliwość posłuchać, jak wygląda praca naukowca z jego perspektywy i na czym ona tak naprawdę polega. Oprócz tego dowiedzieliśmy się jak przebiega przygotowywanie projektów naukowych, zgłaszanie ich, a także finansowanie. Dyskutowaliśmy również o cechach, jakie powinien posiadać naukowiec; wśród nich zostały wymienione cierpliwość, kreatywność, ciekawość świata, pokora a także pasja. Dr hab. Aleksandra Walczyńska poruszyła także temat środowiska naukowego, aby przekazać uczniom, że dla naukowca bardzo ważny jest drugi naukowiec, z którym może skonfrontować wyniki swoich badań i zaczerpnąć o nich konstruktywnej opinii. Pod koniec warsztatów prowadząca opowiedziała nam o projekcie, który aktualnie znajduje się w trakcie realizacji i dotyczy roznoszenia pyłków i nektaru przez zwierzęta zapylające kwiaty. Podsumowując, konwersatorium, podczas którego dowiedzieliśmy się wielu nowych rzeczy, było bardzo cennym doświadczeniem.
Drugimi zajęciami, w których mieliśmy przyjemność wziąć udział były zajęcia terenowe prowadzone przez dr Joannę Kajzer-Bonk pod tytułem: „Co w trawie piszczy i czemu coraz rzadziej?”. Odbywały się one w obszarze kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na początku przygotowaliśmy „pułapki” na owady, które składały się z szalki Petriego, namoczonego bawełnianego wacika kosmetycznego i kostki cukru. Zostały one rozłożone w różnych miejscach (zacienionych, nasłonecznionych, ze skoszoną trawą, a także z tą wysoką), abyśmy pod koniec zajęć mogli zobaczyć, jakie insekty zainteresowały się preparatami. Następnie otrzymaliśmy siatki entomologiczne, które służyły nam do bezpiecznego łapania owadów, co z kolei pozwalało na przyjrzenie się im z bliska. Dostaliśmy także skoroszyty, dzięki którym mogliśmy identyfikować złapane motyle, a dodatkowo pani doktor Joanna Kajzer-Bonk miała książkę, która umożliwiała nam rozpoznanie danego stawonoga. Udało nam się schwytać i zobaczyć z bliska przedstawicieli różnych gatunków motyli, takich jak: modraszek Ikar, strzępotek ruczajnik i wietek gorczycznik (z rodziny bielinkowatych). Mogliśmy także zobaczyć z daleka ważkę płaskobrzuchą z charakterystycznym, intensywnie niebieskim odwłokiem, z bliska samca świtezianki, a także łątkę. Oprócz tego widzieliśmy larwę biedronki, omomiłka szarego, samice wojsiłki, pająka z rodziny darownikowatych, pasikonika, konika polnego, a także murarkę ogrodową. Przy każdym ze złapanych stawonogów pani doktor zwracała uwagę na ich charakterystyczną budowę i wygląd, pomagała nam także je rozpoznać. Wspominała także o bioróżnorodności i czynnikach wpływających na zmniejszenie się ilości owadów, do których należały m.in. ocieplenie klimatu, zanikanie naturalnych środowisk życia w wyniku urbanizacji terenów, a także stosowanie niebezpiecznych pestycydów. Na koniec mieliśmy szczęście zobaczyć sikorkę bogatkę i jej pisklęta, które tak naprawdę były już gotowe do wylotu z budki stworzonej specjalnie dla nich. Na sam koniec pani doktor Joanna Kajzer-Bonk zaznaczyła, że warto czasem skupić się także na owadach i zastanowić nad tym, jak można im pomóc w dzisiejszym świecie.
Każde z zajęć były bardzo wartościowe, interesujące i skłaniające do refleksji. Dziękujemy pani dr hab. Aleksandrze Walczyńskiej i dr Joannie Kajzer-Bonk za poświęcony czas i przekazaną wiedzę, a także pani Katarzynie Kuszneruk-Pajorskiej za opiekowanie się nami podczas warsztatów.
Karolina, klasa 1c