W kwietniu 2024r. dwie grupy uczniów Dziesiątki miały wyjątkową okazję zwiedzenia Wiednia i poznania jego kultury Wszelkie skojarzenia z muzyką (walc wiedeński), tradycją (Cesarstwo Austrowęgierskie), wyśmienita atmosfera kawiarniana (kawa i apfelstrudel) są w pełni uzasadnione. W czasie naszej wycieczki udało nam się doświadczyć wielu wrażeń estetycznych.
Nasza wyprawa rozpoczęła się od miłego polskiego akcentu. Rozpoczęliśmy od zwiedzenia kościoła Świętego Józefa na Kahlenbergu ufundowanego i utrzymywanego przez Polaków mieszkających w Austrii. Jest to wyjątkowe miejsce, które upamiętnia Odsiecz Wiedeńską, bitwę między wojskami polsko-cesarskimi pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy stoczoną 12 września 1683 roku.
Z Kahlenbergu udaliśmy się spacerem do słynnej dzielnicy winiarskiej Wiednia - Grinzing. Wiedeńskie wina są jednym z najważniejszych smaków miasta. Można tu spotkać wiele klimatycznych winiarni i tradycyjnych tawern. Nam udało się skosztować słodkich specjałów -tort Sachera to prawdopodobnie najsłynniejsze ciasto czekoladowe na świecie.
Natomiast w kolejne dni odwiedziliśmy liczne muzea, każde z nich poświęcone innej tematyce. Wśród nich znalazło się: Muzeum Historii Sztuki z kolekcją starożytną i egipsko-orientalną oraz malarstwem europejskim. To tu mogliśmy obejrzeć z bliska „Wieżę Babel” Pietera Bruegla Starszego z 1563 roku omawianą na lekcjach języka polskiego.
Kolejne Muzeum w Hofburgu mogło zainteresować fanów historii, którzy lubią oglądać apartamenty cesarskie, jak te w Muzeum Sisi czyli Cesarzowej Elżbiety. Choć mit cesarzowej, którą znamy z licznych pięknych wizerunków czy filmów może nieco ucierpieć po wizycie w tym muzeum, niemniej warto odkryć prawdziwą historię tej tragicznej postaci. W Hofburgu również mieliśmy okazję obejrzeć pokaz treningowy Hiszpańskiej Szkoły Jazdy Konnej. Niestety,u nas wywołał on więcej współczucia dla koni niż podziwu dla ich umiejętności.
W czasie naszego pobytu w Wiedniu znalazł się oczywiście czas ma spacer od Parlamentu do centrum czyli na Starówkę wiedeńską, do monumentalnej Katedry świętego Szczepana -jednej z największych świątyń europejskich a zarazem symbolu Wiednia. To w tym miejscu odbył się ślub i pogrzeb Wolfganga Amadeusza Mozarta. Zmierzając do ogrodów Belwederu przejechaliśmy Ringiem, aleją okalającą centrum, gdzie naszą uwagę zwrócił gmach Opery Wiedeńskiej, w którym odbywa się coroczny najsłynniejszy Opernball ,zwany także balem debiutantek. Od 1877r. zawsze w ostatni czwartek karnawału bal otwiera 180 par debiutujących towarzysko panien z zamożnych rodów w wieku 17 -24 lat. Zabawa trwa do rana i uchodzi za najbardziej elegancki bal wyższych sfer z całej Europy. Dla miłośników muzyki, którzy nie będą mogli wziąć udziały w balu, zawsze pozostaje opcja Koncertu Noworocznego w Filharmonii Wiedeńskiej. Tam również chętnych na wysłuchanie muzyki Straussów jest zazwyczaj więcej niż dostępnych biletów. Jednak ten kto ma szczęście może liczyć, że jego zgłoszenie zostanie wylosowane i uda mu się krokiem walca wejść w Nowy Rok.
Pozostając w rytmie muzyki udaliśmy się pod Pomnik Johanna Straussa oraz do interaktywnego Muzeum Muzyki. Niektórzy spróbowali tam swoich sił jako dyrygenci filharmoników, inni zagrali naszą klasyczną melodię „Wlazł kotek…” na klawiaturze stworzonej ze schodów.
W restauracji pałacu Schoönbrunn udało nam się nabyć nieco praktycznych umiejętności. Wzięliśmy tam udział w niezapomnianym i naprawdę spektakularnym pokazie apflestrudla, po którym każdy i każda z nas potrafi przygotować ten klasyczny wiedeński deser.
Muzeum, które na wielu z nas wywarło największe wrażenie , do którego z pewnością chcielibyśmy powrócić to Muzeum Historii Naturalnej. Jak sama nazwa wskazuje, można tam znaleźć zachwycające zbiory skał, minerałów, okazów roślin i zwierząt (tak, są tam ruszające się dinozaury). Fani geologii, biologii i innych nauk przyrodniczych pochłaniali prawie każdy eksponat w 39 salach i wychodząc mieli ochotę tam zostać na cały dzień (a może i na noc). Warto wspomnieć, że zdecydowaną perełką tej ogromnej kolekcji była całkiem niewielkich rozmiarów postać kobieca – Wenus z Willendorfu, jedna z najbardziej znanych prehistorycznych rzeźb, paleolityczne dzieło sztuki liczące sobie ok. 30 000 lat.
Wiedeń nie byłby Wiedniem, gdyby nie jego prominentni artyści. Jeden z nich to Hundretwasser, dom przez niego zaprojektowany jest jednym z najsłynniejszych dzieł architektonicznych, który zachwyca kolorami i niebanalnym designem. Jednak najważniejszym i największym artystą wiedeńskim pozostanie Gustav Klimt, twórca secesji wiedeńskiej i takich obrazów, jak „Śmierć i życie” w Leopold Muzeum.
Nasz pobyt w Wiedniu zakończyliśmy zabawą w parku rozrywki Prater otwartym dla publiczności w 1776 roku. Każdy mógł przejechać się na rollercoasterze, karuzeli o wysokości 177 metrów lub innych atrakcjach. Był to niezapomniany akcent naszej podróży.
Dzieła sztuki i natury (parki, parki, parki), zachwycająca architektura, wyborna atmosfera kawiarenek wiedeńskich z muzyką klasyczną w tle- z pewnością skłonią niektórych z nas do powrotu do tego pięknego miasta.
We love Vienna!