Aktualności

W dniach 10-12 czerwca tego roku, klasa 2G, zwiedzała Pragę. Jednak zanim dojechaliśmy do stolicy Republiki Czeskiej, zatrzymaliśmy się na Morawach, by podziwiać uroki Morawskiego Krasu. Niedługo po tym jak wysiedliśmy z autokaru, naszym oczom ukazały się zapierający dech w piersiach widok Przepaści Macochy, głębokiej na ok. 180 m. Odbyliśmy także bardzo ciekawą i odrobinę klaustrofobiczną przygodę w Jaskiniach Punkvy, w których to m.in. pływaliśmy łódkami po zalanych wodą podziemnych korytarzach jaskiń.

Drugiego dnia, czekała na nas już sama Praga, a właściwie jej stara część. Wraz z lokalną przewodniczką, podziwialiśmy Hradczany, z Zamkiem Królewskim, Kościołem Witta, Domem Franza Kafki, wspaniałą Herkulową fontanną czy mostem Karola.
Po Hradczanach, udaliśmy się na Starą Pragę zwiedzając główny rynek, Jozefów (dzielnicę Żydowską) i zegar wieży ratuszowej. Następnie, popłynęliśmy na (szalony) rejs po Wełtawie, podziwiając Starą Pragę, Hradczany i Zamek Królewski z poziomu wody.

Nasz ostatni dzień zaczął się przed Praskim Dworcem z imponującymi zdobieniami secesyjnymi. Po wyjściu z autokaru, pomaszerowaliśmy pod konia (jak nazywają to miejsce Prażanie), czyli pod pomnik świętego Wacława, oglądając przy okazji okazały gmach Czeskiego Muzeum Narodowego. W trakcie naszego spaceru po Nowej Pradze (nowej, tj. XIV wiecznej), patrzyliśmy na wspaniałe kamienice w stylu secesyjnym, socrealistycznym a okazjonalnie także kubistycznym. Zobaczyliśmy ponadto ekscentryczne rzeźby Cernego, czyli m.in. głowę Franza Kafki. Odwiedziliśmy też muzeum secesyjnego artysty, malarza plakatów Alfonsa Muchy. 

Bardzo dziękujemy naszym opiekunom za wyjazd i opiekę: pani prof. Chyży, pani prof. Klimas i pani prof. Kazimierczak.
Oryginalny Praski humor wraz z niepospolicie piękną architekturą na pewno zostanie z nami na długo.

Mikołaj Woch, uczeń klasy 2g

W dniu 11 czerwca mieliśmy przyjemność gościć w murach naszej szkoły kom. dr Łukasza Tomala, biegłego badań daktyloskopijnych Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie. Dr Tomal zaprezentował uczniom wybranych klas pierwszych, drugich i trzecich techniki daktyloskopijne, czyli potocznie mówiąc odkrywania odcisków śladów linii papilarnych na różnych przedmiotach. Druga część spotkania dotyczyła traseologii, czyli śladów odcisków butów. Uczniowie mieli okazję zobaczyć z bliska, jak również samodzielnie wykonać odbitki m.in. swoich palców.

Szkolna drużyna X Racing nie ustaje w przygotowaniach do wystąpienia w światowych finałach "F1 in Schools". W zeszłym tygodniu młodzież przedstawiała swój projekt podczas zebrań rodziców, a w piątek uczestniczyliśmy w wydarzeniu Gazoo Racing w ANWA Toyota. Udział w wydarzeniu połączony był z warsztatami i konsultacjami z zakresu prowadzenia projektu prowadzonymi przez panią Anetę Dziedzinę z ANWA Toyota specjalnie dla naszej drużyny. Młodzi inżynierowie mieli okazję porozmawiać również z innymi miłośnikami motoryzacji, sprawdzić się w roli kierowców rajdowych oraz odbyć szereg rozmów biznesowych. Bardzo dziękujemy ANWA Toyota za wsparcie merytoryczne drużyny X Racing. 

Młodzież pracuje równolegle nad projektami bolidu oraz poszukiwaniu środków na realizację projektu. Zapraszamy do odwiedzenia "zrzutki".

Podczas całej wycieczki mieliśmy okazję przyjrzeć się architekturze Starego Sącza i poznać historię tego miejsca.Resztę dni obozu spędziliśmy w Centrum Wypoczynku JordaNova w Gołkowicach Górnych, wokół nowosądeckiej przyrody. Codziennie braliśmy udział w zajęciach z biologii i matematyki. Uczniowie mieli okazję nauki biologii na świeżym powietrzu. Każdego dnia aktywnie spędziliśmy popołudnia np. grając w koszykówkę, tenis stołowy czy badminton. Staraliśmy się spędzać wspólnie wieczory organizując dyskotekę, noc filmową, ognisko i wspólną grę w mafię.

Wycieczka z pewnością była dla nas niezapomnianym doświadczeniem. Zyskaliśmy wiedzę i wyjątkowy czas spędzony razem. Podziękowania dla pani Katarzyny Kuszneruk-Pajorskiej za zorganizowanie obozu, pani Annie Sypniowskiej-Nazar za opiekę i zajęcia oraz pani Wioli Wójcik za organizowanie aktywnego czasu wolnego.

W dniach 19-26 maja 2024 roku uczniowie klas drugich i trzecich pod opieką p. Magdaleny Bukowiec-Zając, p. Karoliny Jedynak i p. Beaty Wójtowicz wzięli udział w kursie języka angielskiego w Sliemie na Malcie. Wyjazd ten okazał się niezapomnianym doświadczeniem, łączącym naukę języka z odkrywaniem uroków Malty i Gozo.

Głównym celem wyjazdu były intensywne zajęcia językowe, które odbywały się w renomowanej szkole językowej w Sliemie. Uczniowie mieli możliwość doskonalenia swoich umiejętności w mówieniu, pisaniu, słuchaniu i czytaniu pod okiem doświadczonych nauczycieli. Dzięki wyjazdowi uczniowie mogli nie tylko znacząco poprawić swoje kompetencje językowe, ale również przełamać bariery językowe w codziennych sytuacjach, takich jak zakupy czy rozmowy z mieszkańcami.

Podczas wyjazdu uczniowie mieli też okazję zwiedzić wiele maltańskich zabytków i atrakcji. Odwiedziliśmy Vallettę, stolicę Malty, której barokowa architektura, imponujące fortyfikacje i malownicze uliczki zachwyciły wszystkich. W Valletcie zobaczyliśmy również Katedrę św. Jana, znaną z wspaniałych fresków i obrazów Caravaggia. Wzięliśmy też udział w rejsie statkiem wycieczkowym po wielkim Porcie w Valletcie. Rejs po Grand Harbour to niezapomniana przygoda łącząca relaks z edukacją o maltańskim dziedzictwie, podczas której podziwialiśmy malownicze widoki na historyczne fortyfikacje, eleganckie budynki Valletty i kolorowe łodzie rybackie.

Kolejnym przystankiem były Rabat i Mdina, zwana "Cichym Miastem", z ich wąskimi uliczkami i średniowieczną atmosferą, gdzie każdy mógł poczuć ducha dawnych czasów podziwiając tradycyjną architekturę maltańską. W drodze powrotnej zobaczyliśmy klify Dingli oferujące piękne widoki na strome, skaliste wybrzeże i bezkresne morze.

Wycieczka nie mogła się obyć bez wizyty na Gozo, malowniczej wyspie znanej z pięknych krajobrazów i spokojnej atmosfery. Tam zwiedziliśmy Cytadelę w Victorii, która oferuje wspaniałe widoki na całą wyspę. Uczniowie mieli również okazję zobaczyć miejsce gdzie było słynne Azure Window, naturalne skalne okno, które choć zawaliło się w 2017 roku, wciąż pozostaje jednym z symboli Malty.

Pobyt na Malcie przyniósł wiele korzyści. Oprócz widocznego postępu w nauce języka angielskiego, uczniowie zyskali nowe doświadczenia kulturowe i społeczne. Mieli okazję poznać historię i kulturę Malty oraz skorzystać z jej bogatej oferty turystycznej. Wyjazd ten sprzyjał również integracji uczniów i nauczycieli, budując pozytywne relacje i wzajemne zrozumienie.

Wszyscy uczestnicy wrócili z wyjazdu bardzo zadowoleni, pełni wrażeń i motywacji do dalszej nauki. Dzięki tej wycieczce uczniowie nie tylko poszerzyli swoje horyzonty językowe i kulturowe, ale także spędzili czas w inspirujący i rozwijający sposób.

W dniach 28.05 - 5.06. 2024 uczniowie naszej szkoły (z różnych klas) mieli możliwość udziału w pielgrzymce „Przez Toskanię do Wiecznego Miasta”. W wyjeździe wzięło udział 36 uczniów oraz 4 nauczycieli naszej szkoły.

Program naszego wyjazdu był bardzo interesujący i sprzyjał poznawaniu pięknych miast, budynków (szczególnie kościołów), dzieł sztuki i tradycji odwiedzanych miejsc.

Nasza podróż rozpoczęła się od zwiedzania Werony, gdzie mieliśmy okazję zobaczyć słynny Dom Julii z balkonem, który jest uważany za inspirację dla tragedii Szekspira „Romeo i Julia”. Spacerowaliśmy także po starożytnym amfiteatrze Arena di Verona. Kolejnym odwiedzanym miastem była Florencja, serce Toskanii. Podziwialiśmy katedrę Santa Maria del Fiore, znaną ze swojej imponującej kopuły autorstwa Brunelleschiego. Spacerowaliśmy słynnym Mostem Złotników i poznawaliśmy historię miasta i rodu Medyceuszów.

W kolejnym dniu zwiedzaliśmy Sienę i Orvieto. W Sienie zwiedziliśmy Piazza del Campo, gdzie co roku odbywa się słynny wyścig konny Palio. Zachwyciła nas również monumentalna katedra, pełna wspaniałych mozaik i rzeźb. Kolejne miasto-  Orvieto - zauroczyło nas swoją majestatyczną katedrą, Duomo di Orvieto, oraz przepięknymi widokami rozciągającymi się z tego położonego na wzgórzu miasteczka. Spacerowaliśmy po malowniczych uliczkach, odkrywając uroki tego miejsca.

Jak wiadomo: wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, dlatego stanowił on jednen z głównych punktów naszej wycieczki. Podczas spaceru po mieście widzieliśmy m.in. Koloseum, Forum Romanum, Panteon, Piazza Navona, Fontannie di Trevi - i wiele, wiele innych. Nawiedziliśmy cztery bazyliki większe: św. Jana na Lateranie, św. Piotra w Watykanie, św. Pawła za Murami i Matki Bożej Większej. Rzym zachwycił nas swoją wielkością, bogactwem i różnorodnością.

Naszą wycieczkę zakończyliśmy w Bolonii, gdzie widzieliśmy słynne wieże Due Torri oraz uczelnię Uniwersytetu Bolońskiego. Przeszliśmy także przez Piazza Maggiore, serce miasta.

Wycieczka była nie tylko okazją do poznania bogatej historii i kultury Włoch, ale również do integracji i zacieśnienia więzi w grupie. Wszystkie odwiedzone miejsca wywarły na nas ogromne wrażenie, a zdobyta wiedza i wspomnienia z pewnością pozostaną z nami na długo.

6 czerwca 2024 w naszej szkole odbyły się zajęcia w ramach „Programu upowszechniania strzelectwa” prowadzone przez Ryszarda Gąsierkiewicza. W zajęciach wzięły udział klasy trzecie. Podczas zajęć uczniowie poznali podstawy obsługi broni palnej. Mieli możliwość oddania strzałów z broni krótkiej i broni długiej na strzelnicy laserowej.

Po treningu strzeleckim uczestnicy mogli skorzystać z ratowniczego punktu szkoleniowego, gdzie mieli okazję przypomnieć sobie resuscytację krążeniowo-oddechową, pozycję boczną ustaloną tzw. „bezpieczną” i przekładanie poszkodowanego z brzucha na plecy. Punkt ratowniczy był prowadzony przez uczniów ze szkolnego koła pierwszej pomocy w składzie: Miłosz (klasa II G), Klaudia (klasa I C), Filip (klasa I G) i Michalina (klasa II G). Na zakończenie szkolenia zostały uczniom wręczone certyfikaty Ministerstwa Sportu i Turystyki. Koordynatorem całego przedsięwzięcia z ramienia szkoły była pani profesor Barbara Durmała.

Grupa uczniów z klasy 2g:  Joanna Węgrzyniak, Artur Osipowicz, Mikołaj Bysiek, Piotr Dudzik, Bartosz Cwykiel,  pod opieką nauczyciela fizyki - Pana Andrzeja Pękali brała udział w ogólnopolskim konkursie Droga do przyszłości organizowanym przez Ei System Sp. z o. o. Adepci nauk ścisłych wybrali na pracę konkursową  zaprojektowanie oraz wydrukowanie modelu 3d urządzenia, które automatycznie przewozi lekarstwa w szpitalu lub domu opieki społecznej. Drużyna uzyskała w tegorocznej edycji awans do półfinału. Już teraz obiecują, że wrócą po zwycięstwo w przyszłym roku, między innymi dzięki współpracy mentorskiej z Politechniką Krakowską.

Uczniom i opiekunowi serdecznie gratulujemy pomysłu i podejmowanych działań!

Materiał przygotowany przez drużynę. Lektor: Mikołaj Bysiek, montaż: Artur Osipowicz

Podkomorzy, niedawno przez powiatu stany

Zgodnie konfederackim marszałkiem obrany.

Miał mundur województwa: żupan złotem szyty,

Kontusz grodeturowy z frędzlą i pas lity,

Przy którym karabela z głownią jaszczurową;

Na szyi świecił wielką szpilką brylantową;

Konfederatka biała, a na niej pęk gruby

Drogich piórek, były to białych czapel czuby

(Na fest kładzie się tylko kitka tak bogata,

Której każde pióreczko kosztuje dukata).

A. Mickiewicz, Pan Tadeusz, Ks. XI, w. 217-226.

W maju 2024 r. odbyły się w naszym liceum warsztaty historyczne zatytułowane "Tradycje szlacheckie na podstawie Pana Tadeusza”. Projekt warsztatów zrealizowaliśmy we współpracy z Fundacją im. Zofii i Jana Włodków. Dzięki uprzejmości Pani dr Agaty Wolskiej, prezes Fundacji, zobaczyliśmy oryginalne pamiątkami pochodzące z epoki Pana Tadeusza. Nauczyliśmy się blazonowania, czyli trudnej sztuki opisu herbu zgodnie z zasadami heraldyki, zapoznaliśmy się z tworzeniem wywodu rodowego, mieliśmy okazję opieczętować dokumenty i listy pieczęciami lakowymi, czy przymierzyć tradycyjny strój polski. Duże wrażenie zrobiło na nas podziwianie przez mikroskop oryginalnych litych pasów kontuszowych. Żywa lekcja historii pozwoliła nam na lepsze zrozumienie tradycji szlacheckich opisanych w Mickiewiczowskiej epopei.

Paulina Dominik, Karolina Jedynak - nauczycielki historii

Gratulujemy i cieszymy się bardzo z sukcesu!

Jak co roku, zgodnie z wieloletnią tradycją, w kwietniu został rozwiązany XXII Szkolny Konkurs Literacki. Tegoroczna edycja odbywała się pod hasłem: „ŁATWO POGUBIĆ SIĘ W DOMYSŁACH, ŁATWO PRZEOCZYĆ CZŁOWIEKA” (cytat z wiersza Magdaleny Węgrzynowicz-Plichty) i zgromadziła rekordową chyba liczbę uczestników. Większość z nich zebrała się w szkolnej auli , by odebrać dyplomy i nagrody książkowe, a następnie uczestniczyć w warsztatach prowadzonych przez zasłużoną Jurorkę naszych konkursów, Panią Magdalenę Węgrzynowicz-Plichtę, krakowską poetkę, eseistkę i wydawczynię. Spotkanie zakończyły indywidualne rozmowy młodych adeptów pióra z Jury, a pytaniom – ku obopólnej radości - nie było końca. Zawsze przecież warto zgłębiać tajniki literackiego warsztatu, jeśli chce się „odpowiednie dać rzeczy słowo”!

A oto fragment werdyktu konkursowego anno domini 2024:

Jury XXI Szkolnego Konkursu Literackiego X Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie, w składzie: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta i Marzena Dąbrowa Szatko, po wnikliwym zapoznaniu się z dostarczonymi pracami, na posiedzeniu w dniu  16.04.2024 r. postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:

 

GRAND PRIX otrzymuje Julia Mularczyk (kl. I a) za utwór „W puszczy”

W KATEGORII PROZY

Pierwszą Nagrodę otrzymuje:

Magdalena Borkowska (kl. II c) za utwór „Kilometry marzeń”

Drugą Nagrodę ex aequo otrzymują:

Dorota Trzupek (kl. I d) za utwór nawiązujący do motta Konkursu

Jan Morawski (kl. I b) za utwór „Carpe diem”

Trzecią Nagrodę ex aequo otrzymują:

Gosia Jasińska (kl. IV b) za utwór „Historia przyszłości”

Zuzanna Szpilczak (kl. III e) za utwór „Amantes Amentes”

W KATEGORII POEZJI

Pierwszą Nagrodę ex aequo otrzymują:

Julia Filipiak (kl. III c) i Julia Malarska (kl. III a) za zestawy wierszy

Drugą Nagrodę ex aequo otrzymują:

Alicja Barcicka (kl. I a) za wiersz „Dum spiro, spero” i Kalina Smoczyńska (kl. II a) za zestaw wierszy

Trzecią Nagrodę otrzymuje:

Zofia Opolska (kl. IV f) za wiersz „Jeden dzień”

 

Równorzędne Wyróżnienia otrzymują:

Łucja Ziembińska (kl. III b) za wiersz „Poetka”

Maria Świętek (kl. II a) za zestaw wierszy

Dziękujemy wszystkim uczestnikom, gratulujemy nagrodzonym i życzymy dalszych twórczych sukcesów!

 

A oto rodzinna fotografia młodych literatów i Jury

W ramach patronatu Wydziału Biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego nad X Liceum Ogólnokształcącym chętni uczniowie w dniu 18.05.2024 roku wzięli udział w konwersatorium prowadzonym przez dr hab. Aleksandrę Walczyńską, którego temat brzmiał następująco: „Czego potrzebuje naukowiec, żeby był naukowcem?”. Miał on miejsce w Instytucie Zoologii i Badań Biomedycznych. Mieliśmy możliwość posłuchać, jak wygląda praca naukowca z jego perspektywy i na czym ona tak naprawdę polega. Oprócz tego dowiedzieliśmy się jak przebiega przygotowywanie projektów naukowych, zgłaszanie ich, a także finansowanie. Dyskutowaliśmy również o cechach, jakie powinien posiadać naukowiec; wśród nich zostały wymienione cierpliwość, kreatywność, ciekawość świata, pokora a także pasja. Dr hab. Aleksandra Walczyńska poruszyła także temat środowiska naukowego, aby przekazać uczniom, że dla naukowca bardzo ważny jest drugi naukowiec, z którym może skonfrontować wyniki swoich badań i zaczerpnąć o nich konstruktywnej opinii. Pod koniec warsztatów prowadząca opowiedziała nam o projekcie, który aktualnie znajduje się w trakcie realizacji i dotyczy roznoszenia pyłków i nektaru przez zwierzęta zapylające kwiaty. Podsumowując, konwersatorium, podczas którego dowiedzieliśmy się wielu nowych rzeczy, było bardzo cennym doświadczeniem.

Drugimi zajęciami, w których mieliśmy przyjemność wziąć udział były zajęcia terenowe prowadzone przez dr Joannę Kajzer-Bonk pod tytułem: „Co w trawie piszczy i czemu coraz rzadziej?”. Odbywały się one w obszarze kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na początku przygotowaliśmy „pułapki” na owady, które składały się z szalki Petriego, namoczonego bawełnianego wacika kosmetycznego i kostki cukru. Zostały one rozłożone w różnych miejscach (zacienionych, nasłonecznionych, ze skoszoną trawą, a także z tą wysoką), abyśmy pod koniec zajęć mogli zobaczyć, jakie insekty zainteresowały się preparatami. Następnie otrzymaliśmy siatki entomologiczne, które służyły nam do bezpiecznego łapania owadów, co z kolei pozwalało na przyjrzenie się im z bliska. Dostaliśmy także skoroszyty, dzięki którym mogliśmy identyfikować złapane motyle, a dodatkowo pani doktor Joanna Kajzer-Bonk miała książkę, która umożliwiała nam rozpoznanie danego stawonoga. Udało nam się schwytać i zobaczyć z bliska przedstawicieli różnych gatunków motyli, takich jak: modraszek Ikar, strzępotek ruczajnik i wietek gorczycznik (z rodziny bielinkowatych). Mogliśmy także zobaczyć z daleka ważkę płaskobrzuchą z charakterystycznym, intensywnie niebieskim odwłokiem, z bliska samca świtezianki, a także łątkę. Oprócz tego widzieliśmy larwę biedronki, omomiłka szarego, samice wojsiłki, pająka z rodziny darownikowatych, pasikonika, konika polnego, a także murarkę ogrodową. Przy każdym ze złapanych stawonogów pani doktor zwracała uwagę na ich charakterystyczną budowę i wygląd, pomagała nam także je rozpoznać. Wspominała także o bioróżnorodności i czynnikach wpływających na zmniejszenie się ilości owadów, do których należały m.in. ocieplenie klimatu, zanikanie naturalnych środowisk życia w wyniku urbanizacji terenów, a także stosowanie niebezpiecznych pestycydów. Na koniec mieliśmy szczęście zobaczyć sikorkę bogatkę i jej pisklęta, które tak naprawdę były już gotowe do wylotu z budki stworzonej specjalnie dla nich. Na sam koniec pani doktor Joanna Kajzer-Bonk zaznaczyła, że warto czasem skupić się także na owadach i zastanowić nad tym, jak można im pomóc w dzisiejszym świecie. 

Każde z zajęć były bardzo wartościowe, interesujące i skłaniające do refleksji. Dziękujemy pani dr hab. Aleksandrze Walczyńskiej i dr Joannie Kajzer-Bonk za poświęcony czas i przekazaną wiedzę, a także pani Katarzynie Kuszneruk-Pajorskiej za opiekowanie się nami podczas warsztatów.

Karolina, klasa 1c

Wychodząc z budynku mogliśmy jeszcze podziwiać hodowle płazów i drobnych gadów, którymi opiekują się studenci …   już chciało by się studiować …

W kwietniu 2024r. dwie grupy uczniów Dziesiątki miały wyjątkową okazję zwiedzenia Wiednia i poznania jego kultury Wszelkie skojarzenia z muzyką (walc wiedeński), tradycją  (Cesarstwo Austrowęgierskie), wyśmienita atmosfera kawiarniana (kawa i apfelstrudel) są w pełni uzasadnione. W czasie naszej wycieczki udało nam się doświadczyć wielu wrażeń estetycznych.

Nasza wyprawa rozpoczęła się od miłego polskiego akcentu. Rozpoczęliśmy od zwiedzenia kościoła Świętego Józefa na Kahlenbergu ufundowanego i utrzymywanego przez Polaków mieszkających w Austrii.  Jest to wyjątkowe miejsce, które upamiętnia Odsiecz Wiedeńską, bitwę między wojskami polsko-cesarskimi pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy stoczoną 12 września 1683 roku.

Z Kahlenbergu udaliśmy się spacerem  do słynnej dzielnicy winiarskiej Wiednia - Grinzing. Wiedeńskie wina są jednym z najważniejszych smaków miasta. Można tu spotkać wiele klimatycznych winiarni i tradycyjnych tawern. Nam udało się skosztować słodkich  specjałów -tort Sachera to prawdopodobnie  najsłynniejsze ciasto czekoladowe na świecie.

Natomiast  w kolejne dni odwiedziliśmy liczne muzea, każde z nich poświęcone innej tematyce. Wśród nich znalazło się: Muzeum Historii Sztuki z kolekcją starożytną  i egipsko-orientalną oraz malarstwem europejskim. To tu mogliśmy obejrzeć z bliska „Wieżę Babel” Pietera Bruegla Starszego z 1563 roku omawianą na lekcjach języka polskiego.

Kolejne Muzeum w Hofburgu mogło zainteresować fanów historii, którzy lubią oglądać apartamenty cesarskie, jak te w Muzeum Sisi czyli Cesarzowej Elżbiety. Choć mit cesarzowej, którą znamy z licznych pięknych wizerunków czy filmów może nieco ucierpieć po wizycie w tym muzeum, niemniej warto odkryć prawdziwą historię tej tragicznej postaci. W Hofburgu również mieliśmy okazję obejrzeć pokaz treningowy Hiszpańskiej Szkoły Jazdy Konnej. Niestety,u  nas wywołał on więcej współczucia dla koni niż podziwu dla ich umiejętności.

W czasie naszego pobytu w Wiedniu znalazł się oczywiście czas ma spacer od Parlamentu do centrum czyli na Starówkę wiedeńską, do monumentalnej Katedry świętego Szczepana -jednej z największych świątyń europejskich a zarazem symbolu Wiednia. To w tym miejscu odbył się ślub i pogrzeb Wolfganga Amadeusza Mozarta. Zmierzając do ogrodów Belwederu przejechaliśmy Ringiem, aleją okalającą centrum, gdzie naszą uwagę zwrócił gmach Opery Wiedeńskiej, w którym odbywa się coroczny najsłynniejszy Opernball ,zwany także balem debiutantek. Od 1877r. zawsze w ostatni czwartek karnawału bal otwiera 180 par debiutujących towarzysko panien z zamożnych rodów w wieku 17 -24 lat. Zabawa trwa do rana i uchodzi za najbardziej elegancki bal wyższych sfer z całej Europy. Dla  miłośników muzyki, którzy nie będą mogli wziąć udziały w balu, zawsze pozostaje opcja Koncertu Noworocznego w Filharmonii Wiedeńskiej.  Tam również chętnych na wysłuchanie muzyki Straussów jest zazwyczaj więcej niż dostępnych biletów. Jednak ten kto ma szczęście może liczyć, że jego zgłoszenie zostanie wylosowane i uda mu się krokiem walca wejść w Nowy Rok.

Pozostając w rytmie muzyki udaliśmy się pod Pomnik Johanna Straussa  oraz do interaktywnego Muzeum Muzyki. Niektórzy spróbowali tam swoich sił jako dyrygenci filharmoników, inni zagrali naszą klasyczną melodię  „Wlazł kotek…” na klawiaturze stworzonej ze schodów.

W restauracji pałacu Schoönbrunn udało nam się nabyć nieco praktycznych umiejętności. Wzięliśmy tam udział w niezapomnianym i naprawdę spektakularnym pokazie apflestrudla, po którym każdy i każda z nas potrafi przygotować ten klasyczny wiedeński deser.   

Muzeum, które na wielu z nas wywarło największe wrażenie , do którego z pewnością chcielibyśmy powrócić to Muzeum Historii Naturalnej. Jak sama nazwa wskazuje, można tam znaleźć zachwycające zbiory skał, minerałów, okazów roślin i zwierząt (tak, są tam ruszające się dinozaury). Fani geologii, biologii i innych nauk przyrodniczych pochłaniali prawie każdy eksponat w 39 salach i wychodząc mieli ochotę tam zostać na cały dzień (a może i na noc). Warto wspomnieć, że zdecydowaną perełką tej ogromnej kolekcji była całkiem niewielkich rozmiarów postać kobieca – Wenus z Willendorfu, jedna z najbardziej znanych prehistorycznych rzeźb, paleolityczne dzieło sztuki liczące sobie ok. 30 000 lat.

Wiedeń nie byłby Wiedniem, gdyby nie jego prominentni artyści. Jeden z nich to Hundretwasser, dom przez niego zaprojektowany jest jednym z najsłynniejszych dzieł architektonicznych, który zachwyca kolorami i niebanalnym designem. Jednak najważniejszym i największym artystą wiedeńskim pozostanie Gustav Klimt, twórca secesji wiedeńskiej i takich obrazów, jak „Śmierć i życie” w Leopold Muzeum.   

Nasz pobyt w Wiedniu zakończyliśmy zabawą w parku rozrywki Prater otwartym dla publiczności w 1776 roku. Każdy mógł przejechać się na rollercoasterze, karuzeli o wysokości 177 metrów lub innych atrakcjach. Był to niezapomniany akcent naszej podróży.

Dzieła sztuki i natury (parki, parki, parki), zachwycająca architektura, wyborna atmosfera kawiarenek wiedeńskich z muzyką klasyczną w tle- z pewnością skłonią niektórych z nas do powrotu do tego pięknego miasta.

We love Vienna!